- Details
De carnavalsrook is weer opgetrokken en alle katers zijn weer teruggebracht naar het asiel. Nou ja, bijna allemaal dan. Zelf zit ik nog wel met een kater. Een kleintje maar hoor, omdat ik carnaval niet heb kunnen vieren zoals ik dat wilde. Gelukkig heb ik vanaf de zijlijn toch nog een beetje kunnen genieten van het feest der zotten in ons dorp. Want een feest was het.
- Details
Over een paar maanden kunnen we, denk ik, wel keihard lachen om de reden waarom carnaval 2014 voor ons grandioos in het water viel. Nu lachen we alleen nog maar als een boer met kiespijn. Vooral manlief, want lachen doet nog erg veel pijn na de smak die hij zaterdagavond heeft gemaakt. Ikzelf kan er af en toe om gieren, maar dat heeft meer te maken met het feit dat ik nog steeds kortademig ben.
- Details
Geen carnaval voor mij dit jaar. Gisterenavond heb ik eindelijk dit besluit genomen. Het was niet makkelijk, want het voelt alsof ik al mijn collega-muzikanten zwaar in de steek laat. Maar ik moet nu echt even aan mijn gezondheid denken. Moe zijn en het benauwd hebben, gaat nu eenmaal niet samen met lopen en blazen op een instrument.
- Details
Vandaag even niks, gewoon even helemaal niks. Ik krijg eigenlijk niks uit mijn vingers. Heb vanmorgen wel een beetje gepoetst, maar dat was het dan ook. Gelukkig is er dan mijn laptop waar ik lekker achter kan kruipen om te schrijven. Dat lukt dan weer wel. Schrijven lukt eigenlijk altijd wel. Het is mijn uitlaadklep.
- Details
Vanmorgen in de wachtkamer van de huisarts besefte ik maar weer eens hoe belangrijk je gezondheid is. Het was gelukkig niet echt druk en de meeste patiënten wachtten gelaten op hun beurt. Een jong stel werd samen binnengeroepen. Door de dikke jas van haar kon ik niet zien, of er hier sprake was van een naderende gezinsuitbreiding. Dat zou natuurlijk heel leuk zijn, maar de gezichten van deze twee jonge mensen stonden wel heel ernstig. Hopelijk was het gewoon de spanning, want vooral jonge mensen gun je toch een mooie, zorgeloze toekomst.
- Details
Gisteren moesten we even op onze drie kleinkinderen passen. Nou ja, moesten. Het is toch altijd weer een feestje om lekker met die drie schatten te kletsen en te knuffelen. De jongste lag al in haar bedje en behalve een enkel kreuntje hebben we haar niet meer gehoord. Onze tweejarige peuter was al snel in dromenland. Onze oudste kleindochter zat al in haar pyama op de bank voor de tv toen we binnenkwamen. Het was dus relatief rustig in huis, maar niet voor lang...
- Details
Vanmorgen bij het ontbijt werd ik totaal verrast door een hele lieve Valentijnskaart van mijn beste maatje. Niet dat mijn schat dat normaal gesproken nooit doet hoor, maar zo'n dag gaat vaak onbedoeld gewoon aan hem voorbij. Vandaag dus niet en juist vandaag kon ik wel even een opkikkertje gebruiken. Ik zit namelijk een beetje in een dipje.
- Details
De mensen die mij kennen, weten dat ik krulhaar heb. Gewoon een bos lekkere krullen, die niet altijd wil wat ik wil, maar dat terzijde. Geen afro-krullen, was het maar waar, maar ook weer geen golvend haar. Zo net er tussenin. Makkelijk om een Franse staart te maken, een hoge staart, of om ze op te steken in een wild kapsel. Het zit altijd goed, omdat het een beetje quasislordig valt.
- Details
Vandaag mocht ik weer eens van dichtbij ervaren hoe een ECG (hartfilmpje) wordt gemaakt. Gefascineerd keek ik naar de hightech klemmen, die de rubberen bandjes tegenwoordig vervangen. Ik klink misschien een beetje als een expert, maar dat ben ik ook een beetje. Ik heb namelijk vroeger op de afdeling Functieonderzoek van het St. Elisabethziekenhuis in Tilburg gewerkt, waar onder meer ECG's werden gemaakt en longfuncties werden gedaan.