- Details
Vanmorgen toen ik opstond, was het er ineens, dat zielige gevoel. Zo heel af en toe overvalt me dat en ga ik me een uurtje zielig zitten voelen. Langer moet dat niet zijn, want dan grijp ik kordaat in. Je hebt er namelijk niets aan en je gaat je er ook niet beter door voelen.
- Details
Doodmoe ben ik, maar wat kijk ik met ontzettend veel plezier terug op het filmconcert dat we met onze muziekvereniging afgelopen weekend hebben uitgevoerd. Twee keer een volle zaal met enthousiast publiek en heel veel lovende reacties. Wat wil je als muzikant, als dirigent en als muziekvereniging nog meer. Tja, de thuisblijvers, die hebben iets moois gemist.
- Details
Omdat mijn dochter vandaag 38 jaar wordt, wil ik nog een heel klein fragmentje uit mijn boek in wording prijsgeven. De namen zijn uiteraard veranderd.
- Details
Het begon met een minuscuul klein bultje naast mijn neus. Soms werd het wat roder, maar meestal was het een beetje glanzend wit. Het leek nog het meest op eczeem, het was een beetje schilferig, maar het jeukte niet. Mijn dag- en nachtcrème hielden het schilferen wel in de hand, maar het plekje ging maar niet weg. Ik had me voorgenomen het een keer aan mijn huisarts te laten zien, als ik daar toch moest zijn. Want ja, om nu alleen voor zo'n plekje naar de huisarts te gaan...
- Details
Dat was even schrikken, toen ik hoorde dat oud-basisschooldirecteur Hans Boot is overleden. Ik wist dat hij ziek was, maar dapper als hij was, negeerde hij zijn ziekte volkomen en ging gewoon door met zijn werk. In 2009 nam hij afscheid van De Bonifatiusschool in Asten om te gaan genieten van zijn prepensioen. Helaas heeft dat maar vijf jaartjes mogen duren. Bij zijn afscheid mocht ik hem interviewen voor het ED. Ik kon een beeld schetsen van een directeur waarbij altijd het kind centraal stond.
- Details
Als we deze morgen op de verpleegafdeling komen, zit ze te slapen in haar rolstoel. Helemaal uitgeput door het ochtendritueel. We praten wat met haar verzorgster en enkele medebewoners en proberen haar af en toe voorzichtig wakker te maken. Dat lijkt niet te lukken, maar zodra onze tweejarige kleindochter begint te praten, gaan haar ogen open. Die richten zich meteen op dat kleine meisje, waarvan ze niet meer beseft dat het haar achterkleindochter is. Ze zit gevangen in een dikke mist die maar niet wil optrekken.
- Details
Wat een geneuzel weer over Zwarte Piet. Nu vindt meneer Geert Wilders dat ie ook maar eens een duit in het zakje moet doen. Hij wil een zwartepietenwet invoeren. Daarmee worden gemeenten die iets doen met Sinterklaas, zoals een intocht, verplicht om Zwarte Piet ook echt zwart te laten. Ook de Sinterklaasliedjes mogen volgens Wilders niet worden veranderd.
- Details
Op vrijdag 22 september 1944 reden Engelse militairen een zwaar gehavend en doodstil Asten binnen. De meeste mensen zaten nog in de schuilkelders om zich te beschermen tegen de granaatscherven die de hele nacht waren afgeschoten. De Engelsen hadden vooral de kerktoren beschoten, om te voorkomen dat die door de Duitse bezetter als uitkijkpost zou worden gebruikt. Diverse Astenaren moesten zelfs op last van de bezetter evacueren. Maar eindelijk kwam er dan toch een einde aan de nachtmerrie en werden de Tommy's gespot werden door een van de missiezusters die op de uitkijk stond. Met hulp van verzetsmensen konden de Engelsen de vijand opsporen en was de bevrijding van Asten eindelijk een feit.
- Details
Twee weken vakantie in het Zwarte Woud, wat hadden mijn lief en ik daar naar uitgekeken. Twee hele weken tijd voor elkaar. Twee hele weken lekker verwend worden in een mooi hotel, midden tussen de bergen. Twee weken lang genieten van lange bergwandelingen en bezoekjes aan nostalgische dorpjes. Twee hele weken! Wat waren ze snel voorbij.