- Details
Gebruikerswaardering: 5 / 5
Wat is het inmiddels al lang geleden dat jij uit de kast kwam, vlak na de geboorte van onze dochter. Inmiddels zijn we vele jaren ouder en wijzer en zelfs al grootouders.
- Details
Ik voelde me langzaam krimpen toen we voor het imposante gerechtsgebouw stonden. Dat Joost naast me stond gaf me gek genoeg een veilig gevoel. Gedwee stapte ik achter hem aan naar binnen op zoek naar kamer nr. zes op de eerste verdieping.
- Details
Gebruikerswaardering: 5 / 5
Stel dat de liefde van mijn leven niet plotseling verliefd was geworden op een man en dat we dus ook niet uit elkaar waren gegaan. Stel dat we daar met ons dochtertje in het hoge noorden waren gebleven en dat ze daar naar school was gegaan.
- Details
Het leek alsof een kille hand me bij mijn keel greep, toen ik Joost met afgezakte schouders naar zijn auto zag lopen. Het geluid van het dichtslaande autoportier deed me rillen en nog voordat de auto in het donker verdwenen was, biggelden er al tranen over mijn wangen.
- Details
Ons weekje vrij begon vandaag toch wel heel anders dan we hadden gedacht. Vanmorgen was er nog geen vuiltje aan de lucht en vanmiddag lag mijn lief opeens op een brancard in een ambulance op weg naar het ziekenhuis...
- Details
Het is een normaal leven dat je leidt en je beschrijft de relatie tussen jou en Joost in al zijn huwelijkse kleuren.
- Details
Gebruikerswaardering: 5 / 5
Het kan raar lopen in de wereld. Jaren probeer je om een van je grootste dromen uit te laten komen en dan plotseling, als je het helemaal niet meer verwacht, wordt die droom opeens werkelijkheid.
- Details
Het bericht sloeg in als een bom. Een goede vriend van ons, plotseling overleden. We hadden nog grapjes gemaakt via Facebook en Whatsapp. Hadden elkaar nog gebeld. Hij was een tijdje geleden nog bij ons op de koffie geweest. Pas 68 jaar, een levensgenieter van heb ik jou daar, ondanks het feit dat zijn gezondheid dat niet altijd toeliet. Ik kon het niet geloven, maar ik moest wel.
- Details
Soms, heel soms, sta ik even stil bij het feit dat het grootste deel van mijn leven al achter me ligt. Niet om te somberen of zo, want zo zit ik niet in elkaar, maar zo af en toe word ik toch weleens met de eindigheid van mijn leven geconfronteerd.
