Brrr, het is koud vanmorgen! Maar wat let me. Lekkere dikke jas aan, sjaal om, handschoenen aan en gaan met die banaan. Even de elementen trotseren. Het is heerlijk om tegen die wind in te vechten. Het bleke zonnetje doet nu al zijn best. Het wordt vast een mooie dag.
Weer thuis lees ik in de krant dat er een jongen in elkaar is geslagen en op tv verschijnt een filmpje van een scholiere die enkele rake klappen krijgt van een medeleerling. "Maar mensen toch", roep ik uit, "ga toch fietsen." En dat bedoel ik letterlijk. Ga toch fietsen, of hardlopen en ga de strijd aan met de elementen, niet met elkaar. Wat is dat toch tegenwoordig? Waarom moet je zo nodig iemand pijn doen, iemand van zijn mobieltje beroven, bejaarden hun portemonnee afhandig maken? Is dat verveling, pure frustratie? Ik begrijp er helemaal niets meer van.
Als ik niet lekker in mijn vel zit, ga ik hardlopen, wandelen, fietsen, klarinetspelen, of ik stap de sportschool binnen. Natuurlijk snap ik dat niet iedereen het geld heeft om een dure sportschool te bezoeken, maar hardlopen en fietsen hoeft echt niet veel geld te kosten.
De laatste tijd merk ik dat er één groep jongeren is, die door hun vele hobby's tijd te kort komt, en zelfs chronisch moe is, en één groep jongeren die zich blijkbaar te pletter verveelt. En vooral om die laatste maak ik me grote zorgen. Als die zomaar een beetje op straat rondhangen, is de kans groot dat ze rottigheid uit gaan halen. Daarmee wil ik niet zeggen dat alle hangjongeren potentiële crimineeltjes worden. Dat nu ook weer niet. Ik ken er genoeg die gewoon graag op deze manier even samen lekker willen kletsen, zonder dat ze meteen pa, ma, of broertjes en zusjes op hun lip hebben.
Toch wordt het hoog tijd dat we juist met die jongeren, die hun handen niet thuis kunnen houden, in gesprek gaan. Uiteraard ligt hierbij de eerste verantwoordelijkheid bij de ouders. Blijf met je kinderen in gesprek, leer ze normen en waarden en spreek ze aan op hun gedrag. Een mooi voorbeeld daarvan zag ik ook vanmorgen, naar aanleiding van het filmpje waarin een scholiere werd mishandeld. Het meisje dat het had gefilmd en op de social media had gezet, liet via dezelfde wegen weten hier heel veel spijt van te hebben. Dikke kans dat hier haar ouders achter hebben gezeten.
Natuurlijk kunnen de ouders het niet alleen af, hulp van de scholen en buurtbrigadiers is welkom, want als ouders kun je niet overal tegelijk zijn. Maar laten we er iets tegen doen, want in zo'n wereld wil ik echt niet leven.
