De laatste pagina is omgeslagen en het jaar 2019 ligt letterlijk achter ons. Het was over het algemeen genomen een prachtig hoofdstuk met soms enkele angstige en spannende momenten, maar, zoals in heel veel boeken, liepen de meeste dingen toch weer goed af.
Natuurlijk waren er verdrietige momenten en verdwenen er weer enkele mensen uit mijn levensverhaal. Helaas hoort dat bij het leven, daar doe je helemaal niets aan. Maar die mensen gaven mijn verhaal kleur, ieder op zijn of haar eigen manier. Van felrood tot grauwgrijs en van lichtgevend geel tot helderblauw. Ik had er niets van willen missen.
En dan zijn er nog de vele meningen van evenzoveel mensen die in mijn verhaal voorbijkwamen. Mooie meningen, kritische opmerkingen, opbouwende kritiek en zo heel af en toe een kwaadaardige opmerking. Het hoort er allemaal bij en zal ook in 2020 mijn levensverhaal kleur geven. Ik sta dan ook te trappelen om aan het hoofdstuk 2020 te beginnen.
De blanco pagina's liggen voor me, maar het zal niet lang duren voordat ze een voor een weer worden beschreven. In feite beginnen de eerste zinnen zich alweer te vormen. Zeker nu er in het leven van mij en mijn lief het een en ander is veranderd. Onder de naam pensioen gaan we wat meer tijd krijgen voor elkaar, maar ook voor ieder van onze hobby's. Zo hoop ik zelf weer alle rust te vinden om eindelijk dat verhaal te gaan schrijven, dat zich inmiddels in mijn hoofd gevormd heeft en er nu dan toch echt dolgraag uit wil.
Ik wens iedereen weer een prachtig nieuw hoofdstuk met heel veel mooie pagina's.
Ik wens iedereen weer een prachtig nieuw hoofdstuk met heel veel mooie pagina's.
Marie-Louise.
