Wat heb ik een heftige week achter de rug. Het was werkelijk een rollercoaster aan emoties. Zo'n week waarvan je achteraf denkt: 'Jeetje wat is er nu toch eigenlijk allemaal gebeurd?'
Het begon allemaal met een berichtje via Messenger waarin iemand op zoek was naar mij en mijn boek. Ze vertelde mij dat ze sinds kort in dezelfde situatie zit als die ik jaren geleden had meegemaakt. Ook haar man was uit de kast gekomen en nu greep ze alles aan om maar zoveel mogelijk informatie hierover te verzamelen. Uiteraard greep me dit bericht erg aan en had ik met haar en haar man te doen. Het kwam er uiteindelijk op neer dat we een afspraak maakten om elkaar te zien en zo stond ze vanmorgen bij mij op de stoep.
We hebben samen heel wat afgepraat, neem dat maar van me aan. En wat is ze sterk, deze vrouw en moeder van twee tieners. Ik ben dan ook ongelooflijk trots op haar. Natuurlijk is haar focus nu vooral gericht op haar tieners en haarzelf, maar ze weet donders goed dat het ook voor haar man een hele moeilijke tijd is. Dat vind ik nu juist zo mooi en sterk, dat ze ook dat feilloos aanvoelt. Ze zoekt van alles uit, klopt aan bij alles en iedereen waar maar informatie te vinden is, zoals bij het COC, bij Orpheus Hulpverlening en bij de vereniging Hetero van de Homo. Maar ze heeft ook een deelnemer opgespoord en gesproken die destijds mee heeft gewerkt aan het tv-programma Ouders uit de Kast, gepresenteerd door Sofie van den Enk. Kortom, ze probeert zich op deze manier goed voor te bereiden op de tijden die komen gaan. Ze zullen het allemaal hard nodig hebben, zijzelf, haar kinderen en haar man. Ik wens ze daarom allemaal heel veel sterkte.
Maar ondertussen gebeurde er hier nog veel meer. Zo kreeg ik begin van de week te horen dat mijn boek wordt toegevoegd aan de leeslijst van Orpheus Hulpverlening. Een lijst met boeken die worden aanbevolen aan echtparen waarvan een van beiden alsnog uit de kast is gekomen. Ik vind dat zo prachtig en ben daar ook even helemaal stil van.
En dan is er nog Helma Ketelaar van Hetero van de Homo. Helma is zelf ook ervaringsdeskundige en had een echtgenoot die uiteindelijk uit de kast kwam. Zij houdt bijeenkomsten waarbij vooral de partner van degene die uit de kast is gekomen centraal staat, de hetero van de homo. Volgens Helma is er altijd maar bitter weinig aandacht voor de hetero die achterblijft. Ze stelt het zelfs zo: Áls de homo uit de kast komt, gaat de hetero erin.' En dat klopt vaak ook wel, want vertellen dat je man homo is of je vrouw lesbisch voelt vaak als verraad. Daar loop je niet meteen mee te koop.
Ik had Helma deze week aan de telefoon. Het werd een heel lang gesprek waarin we ontdekten dat we elkaar op diverse vlakken aanvulden. Zo gaat de aandacht van Helma vooral uit naar de heteropartner, terwijl ik me vooral focus op de acceptatie van homoseksualiteit. Die twee dingen gaan heel goed samen en dus heeft Helma me nu uitgenodigd voor een bijeenkomst van de Hetero van de Homo. Niet als deelnemer, maar meer als ervaringsdeskundige. Ik mag van haar daar mijn verhaal doen, met de aanwezigen praten en natuurlijk wat fragmentjes uit mijn boek voorlezen. Ik vind het geweldig en kijk er nu al naar uit. Het begin is in ieder geval gemaakt en wie weet hoe deze samenwerking nog verder gaat lopen.
Al met al was het deze week dus een echte rollercoaster aan gebeurtenissen, ervaringen en emoties. Ik had het voor geen goud willen missen.
