Onlangs werd ik door mijn achterneef Ferry Kroon geïnterviewd voor de Kroon genealogie-nieuwsbrief, die al heel wat volgers heeft door heel Nederland. Ook ik ben een Kroon-telg, omdat mijn moeders meisjesnaam Kroon is.
EEN ONTMOETING MET ACHTERNICHT MARIE-LOUISE KLOMP. IK SPRAK HAAR OVER HAAR RECENT VERSCHENEN DEBUUTROMAN.
Asten 10-11-2017
Ferry: “Had je altijd al de wens om te gaan schrijven?”
Marie-Louise: “Dat zit wel een beetje in mij. Vroeger op school vond ik dictee maken al leuk en opstellen schrijven vond ik echt helemaal geweldig. Ik heb eigenlijk altijd wat met schrijven gehad. Maar een boek schrijven had ik nog nooit gedaan. Mijn werk als freelancejournalist voor o.a. het Eindhovens Dagblad geeft aan dat ik van schrijven houd. Eerlijk gezegd schrijf ik het liefst over mensen. Dat is wat ik heel erg graag doe.”
Ferry: “Waardoor ben je eigenlijk op het idee gekomen om een boek over homoseksualiteit te gaan schrijven?”
Marie-Louise: “Omdat dit mij is overkomen. Omdat ik vanuit het niets van mijn toenmalige man te horen kreeg dat hij verliefd geworden was op een man. Dan gebeurt er heel erg veel met je. Je komt in een rollercoaster van emoties terecht. Ik heb toen wat er met mij en mijn dochter gebeurde en wat ik daarna allemaal moest regelen in het kort in een gewone agenda geschreven. Om het te onthouden voor later. Toen ik eenmaal de rust had teruggevonden en mijn leven weer een beetje op de rit had, kwam het plan om wat er gebeurd was rondom de scheiding wat uitgebreider op te schrijven. Zo zou mijn dochter, die toen nog maar acht maanden was, later zelf kunnen lezen wat er in die verdrietige periode met ons drietjes was gebeurd. Een soort naslagwerkje dus.
Toen ik later mijn huidige man leerde kennen, met hem trouwde en hier in Asten kwam wonen, moesten we helemaal opnieuw beginnen. We hadden toen hier in het dorp nog geen vrienden en kennissen, dus had ik alle tijd om van die haastig opgekrabbelde zinnetjes een duidelijk verhaal te maken. Ik liet dat mijn man lezen en hij reageerde onmiddellijk van: daar moet je een boek over schrijven. Jij kunt dat!
Intussen had ik wel mijn dagelijkse werk bij het Eindhovens Dagblad. En dan heb je ‘s avonds natuurlijk ook niet zoveel tijd en zin meer om te schrijven. Ik ben uiteindelijk, na 25 jaar bij het Eindhovens Dagblad gewerkt te hebben, gestopt met werken. Daarna had ik ook alle tijd om aan mijn boek te werken. In het begin vroeg ik mijn man regelmatig of hij het wel wat vond. Hij vond het echt prachtig en zou verder niets meer van mijn stukjes lezen tot ik het concept klaar zou hebben.
Uiteindelijk heeft het nog een jaar geduurd voordat het manuscript klaar was. Om er zeker van te zijn dat mijn boek kans zou maken om uitgegeven te worden, liet ik een gerenommeerde boekhandelaar hier in Asten mijn manuscript lezen. Hij had namelijk veel ervaring met het uitgeven van boeken. En deze boekhandelaar had gezegd als je zekerheid wilt hebben of je het wel naar een uitgever zou kunnen sturen, klop dan gerust bij mij aan. Dat heb ik dus gedaan. Zijn advies: dit moet je uitgeven, dit moet je doen!
Alleen werkt het tegenwoordig zo dat uitgevers niet alleen kijken of het een goed boek is, maar ook of het een afzetmarkt heeft. Dat had het volgens diverse uitgeverijen blijkbaar niet. Via hen ben ik uiteindelijk uitgekomen bij een soort uitgeverij waar je je boek in eigen beheer kunt uitgeven. Dat heb ik dan ook gedaan.”
Ferry: “Was het niet een pijnlijke ervaring om bij het schrijven alles weer te moeten herbeleven?”
Marie-Louise: “Ja, best wel. Ik heb mij er tijdens het schrijven af en toe op betrapt dat ik een zakdoek naast me had liggen. Het was niet altijd even gemakkelijk.”
Ferry: “Hoe staat je dochter hier in?”
Marie-Louise: “Die heeft altijd geweten dat het boek er zou gaan komen. Zij vond het ook prima. Ik heb haar ook regelmatig stukjes laten lezen. Maar zij heeft op het aller-, allerlaatste moment, toen het boek net uitgegeven was, gezegd ‘Ik vind het eigenlijk niet fijn.’ Dat is even heftig geweest.”
Ferry: “Maar is ze nu wel zo ver dat ze het geaccepteerd heeft?”
Marie-Louise: “Ze heeft het inmiddels geaccepteerd. Ze heeft ook altijd gezegd: ‘Mam, ik weet dat jij dit moest schrijven, ik respecteer dat ook en ik gun jou dan ook het succes’.
Het boek heeft inmiddels veel belangstelling gekregen. Niet alleen in deze omgeving. Maar ook bij m’n dochter in het dorp. Mensen spreken haar daarop aan: ‘Goh meid, wat goed van je moeder. Ik wil het boek kopen maar waar moet ik het bestellen?’ ‘Hier in het dorp bij de boekhandel liggen ze, daar moet je heen, antwoordt ze dan.”
Ferry: “Staan er nog meer thema’s op je lijstje om over te schrijven?”
Marie-Louise: “Ja. Ik ben al begonnen. Maar ik heb nog niet de volledige rust gevonden om me daarvoor helemaal in te zetten omdat de distributie en verkoop van het zojuist verschenen boek mij nog zo bezighoudt. Maar het volgende boek heeft te maken met zelfmoord. Ik zoek blijkbaar wel heel gezellige thema’s uit (schaterlach!). Ik heb vroeger ook nog in het ziekenhuis gewerkt. Daar gebeurden ook wel eens rare en trieste dingen. Het is een combi van een zelfmoord en andere zaken waarover ik wel eens heb gehoord en iets van meegekregen heb.
Ferry: “is het in romanstijl?”
Marie-Louise: “Ja, het wordt een roman, maar wel allemaal fictie. Het heeft ook te maken met sexting, het verzenden en ontvangen van seksueel getinte foto’s en teksten via je mobieltje en de gevolgen daarvan. Het wordt ook een boek voor de jeugd vanaf een jaar of zestien tot en met mensen van honderd jaar. Dus eerst even afwachten hoe het huidige boek gaat lopen en dan ga ik weer verder met het nieuwe.
Ferry: “Waar is het boek trouwens te bestellen? Is er een ISBN-nummer?”
Marie- Louise: “Je kunt het boek bij Bol.com bestellen, bij de boekhandel of via mij.”
Marie-Louise, dank je voor het gesprek.
Bestelgegevens:
Titel: Omdat de natuur anders besliste.
Auteur: Marie-Louise Klomp
ISBN nummer: 9789402157116
