Dag lieve, lieve oma van mijn dochter. Dag lieve ex-schoonmama, wat had ik je graag nog even vast willen houden.
Jouw reis leek eindeloos te duren, maar nu ben je eindelijk weer samen met 'ons pap'.
Beetje bij beetje gleed je de afgelopen jaren steeds verder weg in je schemerwereld. Een wereld waarin je ons vanuit de mist af en toe nog vaag herkende. Een oogopslag, een kneepje in onze hand, een vage glimlach. Het betekende de wereld voor ons. Maar er waren ook bezoekjes waarbij je alleen maar sliep, of geen enkel teken van herkenning gaf. Dan gingen we verdrietig weer naar huis. Onderweg was het dan stil in de auto en zat ieder voor zich een beetje te peinzen.
Bijna thuis kwamen dan de herinneringen aan jou op de dagen dat je alles nog kon en nog wist. Leuke herinneringen, gezellige momenten met jou en (o)pa aan de koffie en het gebak. De lekkere etentjes en de vele gesprekken. Wat hebben we er van genoten.
En ook al hadden we onze verschillen, jij en ik, we raakten elkaar nooit echt kwijt. Dat je er voor mij was in een hele moeilijke tijd zal ik dan ook nooit vergeten.
Bedankt mam voor wie je was.
In gedachten geef ik je nog een hele dikke knuffel...