Je hebt weleens van die dagen, of momenten waarop je het liefst met iemand zou willen ruilen. Nou zo'n dag is het vandaag voor mij. Dan wil ik het allerliefst in de huid van mijn dochter kruipen, zodat niet zij, maar ik een operatie moet ondergaan.
Vandaag wordt er operatief bij haar huidkanker verwijderd uit haar gezicht. Dat gebeurt gelukkig wel heel secuur met de zogenaamde Mohs-methode, een methode waarbij tijdens de operatie de verwijderde huid microscopisch wordt afgespeurd, op zoek naar nog eventuele kankercellen. Pas als die niet meer worden aangetroffen, is duidelijk dat er voldoende huid is weggehaald en is de operatie klaar. Om de kans op een litteken zo klein mogelijk te maken, is het de bedoeling dat de wond zoveel mogelijk uit zichzelf geneest. De wond wordt dus niet of nauwelijks gehecht.
Een mooi staaltje geneeskunde, dat wel. Maar het wordt toch heel anders als die methode op je bloedeigen dochter wordt toegepast.
Natuurlijk is huidkanker niet zo eng als het klinkt, maar het moet wel weg worden gehaald, anders kan het alsnog vervelende dingen gaan uitrichten. En natuurlijk is het akelig dat ze nu juist in je gezicht moeten gaan snijden, want je wilt er als vrouw toch graag goed uit blijven zien. Dat geldt natuurlijk ook voor onze bikkel, deze moeder van drie en deze lekkere, lieve, gezonde Hollandse meid. Zelf had ik helaas ook al twee keer de eer om onder het mes te mogen, om huidkanker bij mijn neus te laten verwijderen. Dat gebeurde toen niet met deze Mohs-methode, vandaar dat er twee keer moest worden geopereerd, want er was nog wat huidkanker achtergebleven. Het uiteindelijke litteken valt gelukkig erg mee, omdat het grotendeels precies in de vouw bij mijn neus valt.
Laten we hopen dat het voor onze bikkel ook allemaal goed afloopt. Ik heb er alle vertrouwen in, net als zij en haar man, die vandaag samen met haar in het ziekenhuis verblijft. Fijn dat dat mag, dan heeft ze ook een beetje aanspraak tijdens het lange wachten, want met al dat onderzoek tijdens de operatie belooft het een lange dag te worden.
Ik kan alleen iedereen nog maar weer eens een keer waarschuwen om niet te lang in de zon, of onder de zonnebank te blijven liggen. En kom je toch vaak in de zon, zorg dan dat je je regelmatig goed insmeert. Mijn dochter en ik hebben dat altijd heel goed gedaan, maar misschien toch nog net te weinig. Denk er dus om, voorkomen is beter dan genezen.
